kelebek etkisii

Geçenlerde bir gazete yazısı ilişti gözüme.intihar eden bir babaya yer verilmişti kibrit kutusu büyüklüğündeki paragrafta.3. Sayfadaki bu kısım hiç boş kalmazdı zaten.başlık değişirdi sadece.”Borç batağına saplanan adam, dayak  diyen kadın ya da sevgilisinden ayrılan genç…intihar etti.”Sonra Birkaç cümleyle anlatılır olan biten.Okuyucunun merakı giderilir ve devamındaki habere geçilir. Aslında üzücüdür her gün tekrar eden bu sıralama.Bir insanın acısı ne kadar indirgenebiliyorsa o kadar indirgenerek yazılır cümlelere.Okuyan okumak için okur yazan   yazmak için yazar.Ne ölenin derdi umursanır, ne geride kalanın acısı. İşte bu babanın intiharı da öylece sıkıştırılıvermişti   sayfaların arasına.Gözlerimden yaşlar istemsizce akıvermişti yere.Ekmeğini taştan çıkaran bu adamın hayatı nasıl da pervasızca yazılıvermişti.”Hamit Abi sen naptın dedim.Gazeteyi usulca bırakarak.Ofise giderken görürdüm selam verirdim hep.Ofisin karşısına gelir simit satardı öğlene kadar.Sonrasında yük taşımacılı

M erhaba.burası benim sessiz dünyam.Hayatıma yeniden yön verme kararı aldığım ilk gün.24 yaşındayım.Bu 24 yıla kocaman kahkahaları da sığdırdım, sessizce akan gözyaşlarını da.Hayatımın elimden kayıp gittiğini hissettiğim anlarım da oldu.Her şeyi düzene koyduğumu düşündüğüm anlar da oldu. Hedeflerimin peşinden koştum hep.Önce meslek sonra kariyer sonra ideal bir eş derken savrulup gittim.Şimdiler de en büyük hevesim ANNE olmak. Deli doluyum.Bazen bir kaktüsün çiçek açtığını görür duygulanırım.Bazen açılmayan kavanoz kapağına sinirlenir öfkemi bıçak gibi saplarım. Yazma sebebimi sorarsan Kaplumbağa Gölgesi isimli kitabı okurken şu cümlelere rast geldim. 'Gerçeğin esnemesine izin vermezsen, kırılıp kabolur.Hikayenin darmadağın olduğunu söylüyorsun,onu toparlayabilmek için düşlerinden yardım al. Bir şeyler bulmak için degil, kaybolmak için yürü.Yürürken hikayeni arkanda bırak.Ondan uzaklaşabildiğin kadar öteye git.' BU cümleler beni çok etkiledi.Ben de kayb