#İYİLİK PROJELERİ 1: KÜFLÜ EKMEK

                                                            #Bir iyilik yap.Ekmeği kurtar.

Bayatlayan ekmekleri  napıyorsunuz gençler?

Ben cevaplayayım çöpe atıyoruz.Ülkemizde ev başı haftada 2,  yılda ise  4 milyon 900 bin ekmek israf ediliyor.

-Ne olur ki iki ekmek çöpe gitse?ekmek başı 1.50 tl den 3 tl yapar.Cüz’i bir miktar.Kimseye zararı dokunmaz. diye atıldı sınıfın konuşkan öğrencisi.

Derin bir iç çekişin ardından konuşmaya başladı Selma öğretmen

Sadece 1.50 tl değil ki ekmeğin ederi.O sadece etiket fiyatı.Kaç tane insanın emeği var umudu var ekmeğin üzerinde.Ekmek yemeden doyan var mı?Küçücük tohum nasıl oluyor da sofralarımızın baş köşesine geçiyor, her yemeğimize eşlik ediyor hiç düşündünüz mü?  Diye sorarak öğrencilere düşünme zamanı verdi .

Ve devam etti.”Hadi gelin hep beraber ekmeğin geçmişine yolculuk yapalım.Baş kahramanımız Ahmet Amca olsun.Çizmelerini giymiş ayağına bütün mal varlığı evinin etrafındaki tarlalar.4 gözle güz ün  gelmesini bekliyor.Eskiler eylül ekim aylarını güz diye isimlendirirler diye ilave etti.Bebek bekleyen anne nasıl heyecanla bekler ve hazırlık yaparsa Ahmet amca da öyle bekler.Motorlarla sürerek Toprağı işler güzelce.Yatak yapar tohumlarına.

Zamanı gelince de nazikçe bırakır toprağa.Tohumla birlikte umutlarını koyar, hayallerini koyar.Dualar okur o sene hasatın bereketli olması için.Geceleri başında nöbet tutar annenin bebeğini beklediği gibi.Muhtelif hayvanlar zarar vermesin diye bekler saatlerce uykusuz gözlerle.

Mart ayında buğday sapa kalkmaya başlar.Sulamak gerekir.Bitkiyi incitmeden sular Ahmet amca.Nisan başı başaklanma dönemidir tekrar sular.Mayıs gelir süt olumunda 3.kez sulanır binbir zahmet çekilerek.Dilinden düşmeyen duasıyla bereket ister Allah’tan.

Danelerin oluşması beklenir gece gündüz.Derken bi solgunluk başlar buğdaylarda.”Ah şu kör olasıca hastalık yine gelmiş.”der ve bi telaş sarar Ahmet Amca’yı.”Yavrularını kurtarmak için ziraat mühendislerini dolaşır.Şansı yaver giderse kurtarır hastalıktan.Yaver gitmezse de zayi olur bütün buğdaylar,hayaller,umutlar.Seneye artık diyerek teselli eder kendini.Zararını karşılamak için iki misli çalışması gerekir.

Biz iyi düşünelim buğdayları kurtardı.Daneler döküldü hasat kaldırıldı.Değirmenci öğüttü un oldu.Fırıncı aldı eline ekmek oldu.Kaç insanın alın teri var ekmek de.Umudu var hayali var çabası var.Sadece 1.50 tl karşılar mı bu kadar insanın emeğini?”

“Doğru” diye onaylıyordu öğrenciler.Son dokunuşu yapmaya hazırlandı Selma öğretmen.

“Biliyor musunuz çocuklar ben bir ekmeğin kıymetini küçücük çocuktan öğrendim.Sosyal Yardımlaşmada görevli olduğum zamanlarda bir anne çocuğuma bakamıyorum siz alıp bakın diye aradı.Verilen adrese gittiğimizde yıkık dökük bir evle karşılaştık.Harabe gibiydi.Kendimi tanıttım.Hocam dur çocukların karnını doyurayım dedi.poşetten yarısı küflenmiş ekmeği çıkardı.temiz olan tarafını doğradı tabağa su koydu içine hadi yiyin dedi.Gözlerimdeki yaşlara söz geçiremedim.Birbiriyle yarışırcasına yere düşüyorlardı.Anne geldi elime yapıştı.”Evlatlarıma sahip çık”diye.Dizlerimin bağı çözüldü.O annenin çaresizliği kalbime bir ok gibi saplandı...” anlatmayı bırakıp gözyaşlarını sildi Selma öğretmen.

“İşte bir annenin evindeki en kıymetli yiyeceğin yarısı küflü ekmek olduğunu gördüğüm gün ekmeğin değerini anladım.

-Hocam ama nasıl bayatlatmayacağız ekmeği diye sordu biri

-Çok kolay.

*Tüketebileceğimiz kadar ekmek almalıyız

*Fazla ekmek kalırsa ekmek köftesi, çorbalık kıtır ekmek ya da ekmek pizzası yapabiliriz

*Yine de fazla ekmek varsa su veya sütle ıslatıp sokak hayvanlarına koyabiliriz.

*Hiçbirini yapamazsak ekmekleri diğer çöplerden ayrı poşete koyarak duvara asabiliriz.Köpeği,tavuğu olanlar hayvanları için alabilir.

İyilik yapmak bu kadar kolay.Haydi sende ekmekleri kurtar çöpten.

 😊